طرح شفافیت یکی از طرح های مهم و ارزشمند است نمیدانم چرا بعضی از نمایندگان و دولتمردان مخالف آن هستند و خیلی ها هم میگن موافق طرح هستند اما کاملا مخالف طرح هستند و همچنان رفتار پوپولیستی دارند.

گزارشی در این مورد در خبر آنلاین منتشر شده بود داخل ادامه مطالب میتوانید ببینید

چهار سناریو برای آینده این جنگ مشود متصور بود

شرایط خاور میانه مانند روزهای منتهی به جنگ جهانی اول است :نظم شکننده ای حاکم است که هر کشور/حزب ویا حتی گروهی تصور میکند در نهایت برنده پس از جنگ است .

نتانیاهو خود را امپراتور نیل تا فرات میبیند که نه تنها حماس و جهاد اسلامی را ریشه کن کرده بلکه حزب های چپ اسراییل را هم حذف کرده .

در مقابل حماس و جهاد اسلامی و مردم دنیای عرب احیای فلسطین و پایان اسراییل را تصور میکنند .

کشور های منطقه همه خواب احیای امپراتوری های گذشته را میبینند ایران امپراتوری عظیم هخامنشی و صفویه را دست یافتنی میبیند.

ترکیه اردوغان به دنبال بازگرداندن عثمانی است.

کشورهای حاشیه خلیج همیشه فارس به رهبری عربستان در فکر احیای سلسله های اموی و عباسی هستند.

در این میان حتی پاکستان و افغانستان و کشورهای شوروی سابق از جمله آذربایجان برای خود آرزوها دارند.

در این شرایط وقتی گسل ها به لرزه افتد و دمل های چرکین سر باز کند هر کشوری / گروهی که عقلانیت را بر احساسات در تصمیم گیری ها ترجیح دهد برنده است .

در حال حاظر حضرت آقا آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران عقلانیت سازنده ای در پیش گرفته اند که با این اوصاف و تصمیمات راهبردی رهبری میتواند برنده باشد .

حاصل جنگ های سالهای پیش را احتمالا سقوط پی در پی دولت هاست . ضعیف تریت ها و تنها ترین ها البته اردن هاشمی و سوریه بعثی و عراق هستند .

شاید برای آمریکا و اسراییل و غرب حفظ وضع موجود بهترین گزینه میبود که در نهایت به عادی سازی روابط اعراب و دولت منحوس یهود می انجامید امادر این لحظه احساسات بر عقلانیت ایشان غلبه داردو به دنبال حذف رقیب از طریق جنگ هستند .

اگر شرایط به همین منوال ادامه یابد شورش و انقلاب مردمی در کل منطقه محتمل است و نیز خروج جمهوری اسلامی ایران از بسیاری از معاهدات بین المللی و حرکت به سوی ایران هسته ای .

غرب از انزوای آلمان بین دو جنگ درس نگرفت و همان سیاست مخرب را علیه ایران در پیش گرفت که احتمالا منجر به قدرت گرفتن جمهوری اسلامی ایران آنچنان که در شان ایران است شود .

کسی نمیداند پایان این بازی کجاست .

فارس نوشت: ارتش در بیانیه‌ای از مردم برای حضور در راهپیمایی شکرانه پیروزی مقاومت فلسطین دعوت کرد. روابط عمومی ارتش در پی انجام عملیات «طوفان الاقصی» و پیروزی‌های جبهه مقاومت فلسطین، بیانیه ای صادر و تأکید کرد: شکست غیرقابل ترمیم رژیم اشغالگر قدس، وعده قطعی الهی در نابودی نهایی ظلم، ستم و اشغال و نصرت و پیروزی مظلومان است.

ادامه مطالب بزنید و متن کامل بیانیه را مطالعه بفرمایید

سیاست‌های فرهنگی ما هم مانند سیاست‌های صنعتی و کشاورزی ماست، قاعدتا هر عیبی در آنجا می‌بینید، اینجا هم وجود دارد و تمام این موارد هم باز می‌گردد به مدیریت نابخردانه‌ای که بر ارگان‌های اداری حاکم است و این یک موضوع کلی است که در همه موارد به چشم می‌خورد. عبدالله نبی: تهاجم فرهنگی همیشه به این معنا نیست که(ادامه مطالب را بزنید تا کامل براتون بگم چی به سرمان امده)

رویداد هفتم اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) در غزه و غلاف اشغالی پیرامونی آن، از زوایای مختلف رویدادی کم‌نظیر و مهم در تاریخ منازعه فلسطین است. در یادداشت حاضر تلاش می‌شود با نیم‌نگاهی به گذشته، حال و آینده، برخی از ابعاد این رویداد شرح داده شود: ۱. نوار غزه به‌عنوان نقطه آغاز این عملیات چندلایه و پیچیده، یک قطعه جغرافیایی کوچک با مساحت ۳۶۴ کیلومترمربع است که با توجه به جمعیت دو میلیون و دویست‌وسی هزار نفری آن (آمار ۲۰۲۳)، متراکم‌ترین نقطه جمعیتی جهان (با بیش از ۶ هزار و صد نفر در هر کیلومترمربع) محسوب می‌شود. حدود ۷۰ درصد فلسطینی‌های ساکن نوار غزه از بخش‌های دیگر فلسطین به این منطقه آواره شده‌اند. این اعداد و نسبت‌ها در کرانه باختری رود اردن، دیگر منطقه فلسطینی که همراه با نوار غزه در سال ۱۹۶۷ به اشغال اسرائیل درآمد، بدین‌گونه است: مساحت: ۵۸۶۰ کیلومترمربع، جمعیت سه میلیون و دویست و پنجاه هزار نفر، نسبت آوارگان: حدود ۲۷درصد، تراکم جمعیتی: حدود ۵۵۵ نفر در هر مترمربع. ۲. همین واقعیت‌ها نوار غزه را در مقایسه با دیگر مناطق اشغالی فلسطین (به ویژه کرانه باختری)

واقعیت این است که در چنین مواقعی نمی‌توان دورنمای جنگی را پیش بینی کرد که خود طرف‌های درگیر در آن هم برآورد دقیقی نسبت به سرنوشت آن ندارند. با این حال، در وسع خود نظرم را بر پایه داده‌های کنونی مبتنی بر تحولات این سه روز و سیاست‌ها و رفتارهای طرف‌های درگیر و متحدان هر دو در چند نکته بیان می‌کنم: بین سطور مواضع و سیاست‌های آمریکا و اسرائیل، نگارنده را تا این لحظه به این